૩૦ વરસ નો દીકરો

ટ્રૈન આગળ વધી રહી હતી, દરેક ઉમર ના મુસાફરો મુસાફરી કરી રહ્યા હતા, જેમાના મજુર વર્ગ અને વિદ્યાર્થી પણ હતા, બારી પાસે એક વૃદ્ધ માણસ અને તેનો ૩૦ વરસ નો દીકરો બેઠા હતા, જેમ જેમ ટ્રૈન આગળ વધી રહી હતી તેમ તેમ તેનો દીકરો જંગલો અને પહાડો ના સુન્દર દ્રશ્યો જોઈ ને ખુબજ ખુસ થતો હતો,
જુવો પપ્પા, બહાર કેટલા સુંદર વ્રુક્ષો દેખાય છે.

બીજા મુસાફરો ને તેનું આવું વર્તન જોઈ ને અજીબ લાગતું હતું, દરેક લોકો તે વૃદ્ધ માણસ ના પુત્ર વિશે અંદર અંદર કઈ ને કઈ બક બક કરવા લાગ્યા. "આ છોકરો પાગલ લાગે છે." એવું નવા લગ્ન થયલા અનુપે તેની પત્ની ને કહ્યું,

અચાનક વરસાદ વરસવા લાગ્યો, વરસાદ ના ટીંપા બારી માંથી અંદર બેઠેલા મુસાફરો પર પાડવા લાગ્યા,
અનુપ ની પત્ની ઉસકેરાઈ ગઈ કારણ કે તેનો નવો લીધેલો કોટ પલાળવા લાગ્યો, જુવો પપ્પા કેટલો સરસ વરસાદ વરસે છે, દીકરા એ વૃદ્ધ માણસ ને કહ્યું,

અનુપ, તને દેખાતું નથી વરસાદ પડે છે, અને તમે(વૃદ્ધ માણસને) જો તમારા દીકરા ને સારું ના હોય તો કોઈ મેન્ટલ હોસ્પિટલ માં તેનો ઈલાજ કરવો, અને બીજા મુસાફરો ને પરેસાની ના આપો.

વૃદ્ધ માણસ પેલા તો સ્તબ્ધ થયો અને ધીમા અવાજે કહ્યું: અમે લોકો હોસ્પિટલ થી જ પાછા આવીએ છીએ, મારા દીકરા ને આજે જ સવાર માં હોસ્પિટલ માંથી રજા મળી છે, તે જન્મથી જ નહોતો જોઈ સકતો, આંધળો હતો
તેને ગયા અઠવાડીય જોવા લાગ્યો છે, તમને તકલીફ થઇ છે તે માટે મને ક્ષમા કરો.